Σύγχρονη ιστορία του μικροέλληνα

Σύγχρονη ιστορία
 του μικροέλληνα

Στο έννομο κράτος αναζήτησα
Λίγη θαλπωρή και προστασία
Σαν πολίτης που σέβεται
Την τάξη και την εξουσία
Είχα κι εγώ μια απαίτηση
Ψωμί Δουλειά κι Ελευθερία
Εξ' άλλου γι'αυτό αγωνίστηκαν
Κι οι πρόγονοι μας με αυτοθυσία
Για μια Ελλάδα ελεύθερη
Χωρίς σκλαβιά και τυραννία

χαίρομαι λοιπόν που είμαι Ελληνας
Με τέτοιους ένδοξους προγόνους
Σε μία χώρα τόσο όμορφη
Με τόσες χάρες τόσους πόρους,
Απ 'το υστέρημα μου βέβαια
Πληρώνω τους κοινούς τους φόρους
Αντάξιος των προγόνων μου
Και χάρη των συγχρόνων μου
Τηρώ όλους τους νόμους
-Μιμήθηκα έτσι τους προγόνους μου
Πάλεψα κι εγώ όπως εκείνοι
Κι ένιωσα θεέ μου να εκτονωνόνται
Πάνω μου τα πιο βίαια κτήνη
''Γεια σας περήφανοι Ελληνες''
Με φουστανέλα και με καριοφίλι
Χωρίς προστάτες δεν μείναμε
Και όλες μας τις διαφορές
Τις τακτοποίησαν ... εκείνοι
Τώρα πια δεν αγωνίζομαι
Για αλλαγές και ουτοπίες
Για όλα μας τα λάθη πλήρωσα
Με αίμα και με θυσίες
Μα για την Πατρίδα μου δεν ντρέπομαι
Για κάποιες της ανοησίες
Ομως αυτά κι αν δεν λέγονται
Εγιναν πια  πασιφανείς
Οι διακρίσεις κι οι ατασθαλίες ...

''Ροδόσταμο''
  Απ'το ''ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΟ ΟΡΑΜΑ''

Aναγεννηση

Αναγέννηση

Ανεξίτηλος ήλιος

το φεγγάρι

Στον Γαλαξία της ψυχής μου

Και τα άστρα λικνίζονται

Στον χορό της προσμονής

Και της αγαλλίασης…

Στις υπόγειες στοές

 των αναζητήσεων

Στους θαυμαστούς κήπους

Των ιδεών…

Ο κόσμος αναδιπλώνεται

Αναβαπτίζεται…ξαστερώνει

Όταν σε κλάσματα

 δευτερολέπτων

Αναγεννάται

Η αιώνια στιιγμή

της Δημιουργίας…

Ροδόσταμο

Hχοι χρωμάτων...

Στο ηχόχρωμα των αισθήσεων

  Αστραποβολείς

Σαν θωριά Γαλαξιών

Υπέροχη σαν μια ευχή

Πριγκίπισσα στεφανωμένη

Αέναων βιολιών τα βαλς

Χρωματίζουν σαγηνευτικά

Την εκστατική φωνή σου.

Η όψη σου πηγή κήπων

Τα χείλη σου κηρήθρα αναψυχής

Στα μάτια σου ηλιοβασιλέματα

Αφήνουν την πνοή τους

Και στα μαλλιά σου

Η τέρψη ανθοφορεί χίμαιρες

Ξημέρωμα της άνοιξης

Φωτεινό των Αστεριών χαμόγελο

Μελαχροινό , περήφανο

 κορίτσι της χαραυγής

Στων αγοριών τα στήθη

Ο πόθος η φωτιά το χτυποκάρδι

Για σένα ασύνορα

Η αγάπη μέσα σου

Πότε θρήνος πότε όαση

Μια έκρηξη πολέμου

Φλογερή κι αναίμακτη που καραδοκεί

Ιδανικών πανόραμα

Φεγγαροφωτισμένο

Στο σώμα σου το αρμονικό

Το πνεύμα όλων των τεχνών

Δικαιωμένο…

''Ροδόσταμο''

''Ας μη γελάσουμε σήμερα''

Ας μη γελάσουμε σήμερα

...Αφού έχουμε Ειρήνη...
Και τα ουράνια ευλαβικά
                  χαμογελούν
Κοιτώ εκστατικά τα αγριολούλουδα
Που ήθελα να σου προσφέρω
Το ξανασκέφτηκα όμως
Ας μην σε προδώσω σήμερα.

   Σήμερα
Τα θύματα της βίας αφανίζονται
Τα θύματα της πείνας αποδεκατίζονται
Και όλοι οργισμένοι αγωνίζονται
      και αιμορραγούν
Μα τα έθνη υπεροπλίζονται
Και τους αναχαιτούν.
   Αφού έχουμε Ειρήνη
Που κατοχυρώνει τους δυνατούς
Να μην δώσουν πίσω την λεία τους
Που δικαιώνει τους τρελούς
Να επιβάλλουν την σοφία τους…
   Ας μην γελάσουμε σήμερα
  Ας μην κόψουμε λουλούδια
   Για μας για τον έρωτα
Κι εγώ θα σταματήσω
  το ποίημα μου εδώ
Αφού μουσκέψαμε την χαρά
Μες ’ τα καυτά μας δάκρια...

   ''Ροδόσταμο''

Μυστικό Σύμπαν

Μυστικό Σύμπαν

...Και το άλικο σαν αίμα

και το αίμα σαν...έρωτας

και ο έρωτας...σαν το άπειρο...

Πως να εστιάσω τους Ορίζοντες πια;
Που να βάλω την νύχτα, τ' αστέρια,
Την πληγή, το όνειρο.
Κι αν όλα αυτά χωρέσουν κάπου...
Πως να χρωματίσω τον καυμό;
Που να βρω χιλιάδες Γαλαξίες
Να τον κρύψω απ' τα μάτια
της ψυχής μου;
Εκθαμβος...
Ανάμεσα στην θύελλα και την θυσία
Να ζωγραφίσω μ' έναν ήχο μυστικό
Το ερωτικό μας
 μουσικό στερέωμα... 

''Ροδόσταμο''

''Ηζωή των πόθων μας''

''Η ζωή των πόθων μας''

Μικρό  κορίτσι σ’ όνειρο

Κοντά στο ακροθαλάσσι

Ο ήλιος της αγάπης μας

Σκόρπιζε μύριες  λάμψεις

Το χάραμα ή το λιόγερμα σ’ αίθριο

Ουρανό

Μας άρπαξε χορεύοντας

Μια δίνη ευτυχίας

Και σε μια πλάση  Εδεμική

Σε άλλη ζήση ίσως

Μας πήγε πια απ’ του καυμού

Μακριά τον κυκεώνα

Δεν είχε εκεί Απανθρωπιά

Και μίσους συρματόπλεγμα

Μήτε αθώους σε δεσμά

Διωγμό ή τυραννία

Μόνο τραγούδια της  χαράς

Αγάπης ηλιαχτίδες

Ορδές  αλληλεγγύης

Ιδια η ζωή των πόθων μας

Και η Ελευθερία

Κι εσύ μικρό κι ολάνθιστο

λουλούδι ήσουν εκεί

Στο φως την ομορφιά την θαλπωρή

Κορίτσι με τους βόστρυχους

Τα μάτια τα γλαρά και τα χαμόγελα

Σ’ ολάνθιστους  αγρούς, σε πράσινες

δασιές πλαγιές

Σε κήπους σ’ ακρογιάλια

Θα χτίσουμε την παραδείσια και...

 Εξωτική μας ευτυχία…

''Ροδόσταμο''

''Με την πλάτη στην ιστορία''

''Με την πλάτη στην ιστορία''

Με τον ‘’ τέλειο’’  κόσμο σας

Και τα συστήματα του

Μπορεί  να είμαι αντίθετος…

[Μπορεί και όχι…]

Μα δεν έχω το αλάθητο,

Ούτε κι εσείς.

Ετσι λοιπόν,

Στον τοίχο της Καισαριανής

Με το αίμα μου

Κόκκινες Τουλίπες  να ζωγραφίσετε

Η  ‘’Δικαιοσύνη’’  να… μεγαλουργήσει

Κάτω  από τον έναστρο ουρανό

Ως έναν βαθμό

Ολα θα είναι εντάξει

…           …          …            …

Στον τοίχο της Καισαριανής

Με τα μάτια ανοικτά

Και  την πλάτη στην  Ιστορία…

Μ' άϋλες ριπές  το μέλλον χαράζουν

Τα οράματα μου

Στα χέρια τους

Πυρωμένο Σίδερο…

''Ροδόσταμo''

''Ας κοιμηθούμε ήσυχοι''

Ας κοιμηθούμε ήσυχοι

Πόλεμος και ειρήνη έχουν την σημασία τους
το ένα λένε αντίθετο απ' τ'  άλλο

 όπως το βλέπει κανείς
το ένα ποιο αναγκαίο απ'  τ'  άλλο
υπέρτατους σκοπούς υπηρετούν
ποια είναι η σωστή επιλογή;
Σ' αυτό ας απαντήσουν οι ειδικοί

Εγώ ξέρω να πω, πως πόλεμοι
 έγιναν μεγάλοι και μικροί,
στην ιστορία του ανθρώπου
με εκατομμύρια νεκρούς
κι όσοι έμειναν ζωντανοί έκαναν
υποτίθεται ειρήνη 
ώστε να προετοιμαστούν
για κάποιον άλλον πόλεμο

Πράγματι, δίνοντας ότι καλύτερο έχουν
 όσα περισσότερα μπορούν
για μια μελλοντική αναμέτρηση
έκαναν θυσίες και θυσίες...

Ναι, πόλεμος και ειρήνη, έχουν την σημασία τους...
πιο ωφέλησε πιο πολύ;
Σ'  αυτό αςαπαντήσουν οι ειδικοί
εγώ ξέρω να πω ότι
 το ένα είναι χειρότερο απ' τ' άλλο
Γιατι;  Τι να ζηλέψει η ειρήνη απ τον πόλεμο;
κι αντίθετα
Σ'  αυτό απαντώ εγώ
Τι να ζηλέψει η ειρήνη απ' τον πόλεμο;
τις προδωμένες ανακωχές
τις καπηλωμένες συμμαχίες
ή τις παραβιάσεις συνθηκών;
κι ο πόλεμος
τι να ζηλέψει απ' την ειρήνη
τις στυγνές δολοφονίεςτις τρομοκρατικές ενέργειες
 ή τα πυρινικά ατυχήματα;

Πόλεμος και ειρήνη έχουν την σημασία τους
μα αυτό αφορά μόνο τους ειδικούς
Εμείς ας κοιμηθούμε ήσυχοι.....

''Ροδόσταμο''