''Η ζωή των πόθων μας''
Μικρό κορίτσι σ’ όνειρο
Κοντά στο ακροθαλάσσι
Ο ήλιος της αγάπης μας
Σκόρπιζε μύριες λάμψεις
Το χάραμα ή το λιόγερμα σ’ αίθριο
Ουρανό
Μας άρπαξε χορεύοντας
Μια δίνη ευτυχίας
Και σε μια πλάση Εδεμική
Σε άλλη ζήση ίσως
Μας πήγε πια απ’ του καυμού
Μακριά τον κυκεώνα
Δεν είχε εκεί Απανθρωπιά
Και μίσους συρματόπλεγμα
Μήτε αθώους σε δεσμά
Διωγμό ή τυραννία
Μόνο τραγούδια της χαράς
Αγάπης ηλιαχτίδες
Ορδές αλληλεγγύης
Ιδια η ζωή των πόθων μας
Και η Ελευθερία
Κι εσύ μικρό κι ολάνθιστο
λουλούδι ήσουν εκεί
Στο φως την ομορφιά την θαλπωρή
Κορίτσι με τους βόστρυχους
Τα μάτια τα γλαρά και τα χαμόγελα
Σ’ ολάνθιστους αγρούς, σε πράσινες
δασιές πλαγιές
Σε κήπους σ’ ακρογιάλια
Θα χτίσουμε την παραδείσια και...
Εξωτική μας ευτυχία…
''Ροδόσταμο''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου