Με του δίκιου το σπαθί

Την πατρίδα μου την θέλω
να ναι φιλοειρηνική
και να ζούνε οι πολίτες
 όμορφη κι απλή ζωή
όλοι πια να την θαυμάζουν
ξένες χώρες και λαοί
την φιλία να της τάζουν
και αιώνια ανακωχή

Μέσ’ τα στήθια μου η καρδιά μου
την αγάπη καλλιεργεί
κι εχθρό δεν αναγνωρίζει
ή κατώτερη φυλή
κι είν’ της δόξας η ιδέα
σε μια μάχη ηρωική
των νεκρών φτωχή σημαία
που τυλίγουν το κορμί

Εμβατήριο του μίσους
του πολέμου η μουσική
τι ευφροσύνη για τους κροίσους
πένθος θα ‘χουν οι φτωχοί
την  πατρίδα μου την θέλω
να ‘ναι φιλοειρηνική
την ομόνοια να προάγει
με του δίκιου το σπαθί.

    ''ροδόσταμο ''