Προσμονή

Προσμονή

Αρμονικό το βράδυ της υπαίθρου

 της ζωής και της αγάπης

Η ανακούφιση από τους μόχθους

Μοιάζει με χάδια κοριτσιών

Κι  η θαλπωρή

Της λήθης των ζυγών

Στο διάχυτο φως του φεγγαριού

Καθρέπτες λιμνών αγαλλίασης

Και δάση άγιας προσμονής

Γροικούν

Στις επικράτειες της αυταπάτης

Των φτωχών μαζών

Ασάλευτες στιγμές αιωνιότητας

Σαν σε παρθένα ακρογιαλιά

Απόλαυσης κι αιθέριας ομορφιάς

Αναμοχλεύει η ζήση την ήρεμη ξεκούραση

Στον πέρα όχτο της ημέρας που περνά

 Στην Δύση της

Χωρίς σημάδια στοχασμού ίχνη θύμησης

Σκιές ακροαματικότητας

Μέσα σ’ αυτήν την πανδαισία

 Της σιωπής

Και της απολύτρωσης

Καλώς να ‘ρθεις ξεκούραση

Και δύναμη της  ζωής της άλλης μέρας.

''Ροδόσταμο''