ΕΡΩΤΙΚΟ

Ερωτικό

Στα άγρια μεσάνυχτα του έρωτα

Ξύπνησε πανώρια η αγάπη μας αυτή

Σαν πυρκαγιά που ξέσπασε απ’ του Νέρωνα

 Την μάνητα και άγρια συλλογή

Κι η νύχτα ντύθηκε τα γιορτινά της

Κόκκινο ροζ και πορφυρούν

Τα άστρα  κέντησαν το όνομα της

Που πέρα ως πέρα την φωτούν

Ρέουν τα γάργαρα φιλιά σου

Στα χείλη μου και στο λαιμό

Ηφαίστειο η αγκαλιά σου

Με συνεπαίρνεις και παραληρώ

Με την λαχτάρα της αγάπης

Και με την χίμαιρα οδηγό

Απ’ των αισθήσεω ν τα χάη

Αϋλους κόσμους σου αντλώ

Μ’ αρώματα που συγκλονίζουν

Με το αθάνατο νερό

Με όλα τα πλούτη που  σου αξίζουν

Σου τα χαρίζω και  ριγώ

Της ευτυχίας το δρομάκι

Περνά από απάτητες κορφές

Από κοιλάδες κι από άλση

Σύννεφα θάλασσες ακρογιαλιές

Πέρα απ’ τον χώρο και τον χρόνο

Κι από την υπαρκτή ζωή

Στις κλίμακες της αυταπάτης

Στις φαντασίας την αυθυποβολή